Binnen het werkgebied Gezondheidszorg van Stichting FO4R Mwanza Malawi wordt ernaar gestreefd om de gezondheid van de mensen die leven in het district Mwanza te verbeteren. De Stichting richt zich op preventie en zorg. De belangrijkste ziekten in Mwanza zijn hygiëne gerelateerde ziekten, zoals diarree en andere infectieziekten als malaria, pneumonie en HIV/AIDS. Ondervoeding van kinderen onder de 5 jaar komt ook veel voor. 

Vergeleken met nationale gegevens komt Mwanza er slecht uit met betrekking tot bepaalde gezondheidsindicatoren. Om een voorbeeld te noemen, betreft de moedersterfte in Mwanza 90 doden per 10.000 levend geborenen tegenover 62 doden per 10.000 levende geboorten gemiddeld in heel Malawi. Daarnaast ligt ook de babysterfte en de kindersterfte onder de 5 jaar in Mwanza hoger dan het landelijk gemiddelde, namelijk 80 doden per 1.000 levend geborenen/ kinderen tegenover 78 per 1.000 in heel Malawi. De levensverwachting in Mwanza is 46 jaar voor vrouwen en 44 jaar voor mannen.
Door middel van goede voorlichting moet voorkomen worden dat mensen bovengenoemde ziekten krijgen, maar bij ziekte moet er kwalitatief goede gezondheidszorg worden geboden. Stichting FO4R Mwanza Malawi richt zich dan ook op beide aspecten. Voorbeelden van projecten zijn: gezondheid van zwangere vrouwen, promotie van hygiëne, educatie over en behandeling van HIV. 

De Stichting werkt binnen het werkgebied Gezondheid samen met twee partnerorganisaties: Mwanza District Hospital (inclusief de 3 bijbehorende gezondheidscentra) en Mwaso (Mwanza Aids Support Organization).

Marike: “Ons ziekenhuis is qua grootte wel vergelijkbaar met mijn oude werkplek in Lelystad, het heeft ook 250 bedden, maar door de grote aanloop van patiënten uit Mozambique en buurdistricten doen we momenteel zo’n 10 bevallingen per dag. Dat is volgens mij het dubbele van het werk in Lelystad. Daar was je met 6 gynaecologen en 4 tropenartsen in opleiding, hier ben ik samen met één Clinical Officer. Wanneer je dan, na een nachtelijke operatie, samen met de anesthesist in een deuk ligt omdat je bijna in de modder ligt bij het aanduwen van de ambulance waar je vervolgens mee thuis gebracht wordt, maakt dat het plaatje zoals ik het in NL al een beetje verwacht en soms ook gehoopt had compleet. Nee, wij vervelen ons voorlopig nog niet!” 

Maryse: “Over malaria gesproken: echt niet normaal dat hier in het regenseizoen (januari) 50 kinderen per maand overlijden aan zo’n te voorkomen ziekte. Dan reken je alleen het ziekenhuis mee. Ik heb in Nederland veel gelezen over gezondheidszorg in ontwikkelingslanden en de prevalentie (het aantal gevallen per duizend of per honderdduizend op een specifiek moment in de bevolking) van hiv, tuberculose en malaria. Maar het krijgt toch een ander gezicht als je er iedere dag mee geconfronteerd wordt. Mensen hier zijn erg arm. Dingen die voor mij vanzelfsprekend zijn weten ze gewoon niet. En een combinatie van allerlei factoren draagt bij aan het voortbestaan van deze problemen. Is het dan allemaal kommer en kwel? Nee! Ik zie mogelijkheden. Met een positieve en zeer geduldige benadering moeten er doelen te halen zijn. En dat gaan we dus doen, met z’n allen.”